Παρακαλώ συνεχίστε, επόμενη στάση ανάπτυξη. Να λοιπόν που ξαναγυρίζουμε ο καθένας στον …κήπο του. Τα λαμπιόνια σβήνουν
τα δέντρα ξεστολίζονται και τα μελομακάρονα πάνω στο τραπέζι δίνουν τη θέση τους σε πάκο από λογαριασμούς. Η εκεχειρία των γιορτών εκπνέει και τα χαράτσια, οι περικοπές, οι αυξήσεις, η ανεργία, ο κόφτης εισβάλλουν πιο βίαια στη ζωή μας.
Θα συνεχιστεί άραγε για πολύ ακόμα η απάτη της ανάπτυξης ? Τι ρωτάω… Τα χρόνια της λιτότητας, ο κυνισμός και η αδιαφορία έκαναν καριέρα. Η σημαία του ανθρωπισμού κάλυψε πολλά λαθραία εμπορεύματα. Κρατείστε γερά τις σακούλες αισιοδοξίας, ας είναι και πλαστικές. Η αναμονή και η επόμενη στάση, δεν ξέρω ειλικρινά που θα μας βγάλει…
Φωτο, λεπτομέρεια από το έργο του Δημοσθένη Σκουλάκη "Ομόνοια –Αναμονή" 1997 ( από τη σειρά Υπόγεια διαδρομή ) Dimos Skoulakis
Κείμενο Αθηνά Ραπίτου Facebook
