Σήμερα λέω να ασχοληθώ με τον καιρό. Προβλέπονται νεφώσεις με βροχές και καταιγίδες, τοπικά ισχυρές. Λέω λοιπόν να πάρω την κόκκινη ομπρέλα
μου --ο θεός να την κάνει κόκκινη μετά τόσα χρόνια- και να πάω μια βόλτα στο μέλλον. Να το κοιτάξω συμπαθητικά, γλυκά, υπομονετικά και να το ρωτήσω, τι επικίνδυνα καιρικά φαινόμενα μου επιφυλάσσει το αύριο.. Να πάρω ή να μην πάρω ομπρέλα? Διότι φίλοι μου, με τι άλλο να ασχοληθεί κανείς όταν κάποιοι τύποι, εγχώριοι, ευρωπαϊκοί και πέραν του ατλαντικού, παίζουν πόκερ για λογαριασμό σου και τζογάρουν τη ζωή σου στην πράσινη τσόχα?
Δεν ξέρω τι λέτε εσείς αλλά ο καθένας εφοδιάζεται πια με ο,τι μπορεί για να προφυλάξει το ανοσοποιητικό του σύστημα. Ηρεμιστικά, ουσίες, αλκοόλ, ψυχοφάρμακα, όλα για γερές δόσεις αναισθησίας και αμνησίας.. Η σκηνική επανάληψη της Ιστορίας με πολέμους, γενοκτονίες λαών και οικονομική ασφυξία δεν προκαλεί μόνον υψηλή… χοληστερίνη και υπέρταση. Χτυπάει κυρίως την ψυχή. Τώρα που αυτές τις μέρες η υπερελιτ του κόσμου συνεδριάζει στο Νταβός της Ελβετίας για το παγκόσμιο οικονομικό φόρουμ, λέω να μαζευτούμε με τις.... ομπρέλες μας και να τους θυμίσουμε, ότι το 2016, οχτώ άτομα του κόσμου κατείχαν όσο η μισή ανθρωπότητα ! ( στοιχεία της οργάνωσης Oxfam. )
- Ε, πως να αντέξεις τέτοιους αριθμούς χωρίς ομπρέλα?
φώτο : " Κόκκινη ομπρέλα, η ηθοποιός Αλίκη Γεωργούλη έργο του Δημοσθένη Σκουλάκη, 1993 Dimos Skoulakis
Κείμενο Αθηνά Ραπίτου facebook
